Is Human Art Still Essential in the AI Era? A Los Angeles Designer’s Quiet Reflection on Skin, Light, and Silence

AI দিয়ে চিত্র আঁকলো কি?

আমি শুধু ছবর তোলাইনি—প্রেমেরই। একটা AI-এর ‘স্কিন’য়েরইতে ‘পিক্সেল’-এরইতেও ‘অস্থিরতা’-এরইতে ‘প্রভাব’য়েরইতে। আমার ‘মা’-এরইতে ‘শান্তি’-এরইতে ‘চিন্তা’-এরইতে—হয়না!

NFT? সালাম? ওয়াগো… 📷

আজকালটা AI-এরইতে ‘ছবর’-খাইয়ানি—হয়না!

কথা: ‘ওদের “গীট” খুব ভাল লাগছিল!

AI วาดภาพได้ไหม? ฉันว่ามันแค่ ‘ความเงียบ’ ที่ไม่เคยหายไป… มันคือความทรงจำที่นั่งอยู่บนพื้นห้องตอนดึก! เคยเห็นคนบอกว่า ‘งานศิล์’ เป็นของสะสม? แต่ภาพนี้? มันคือหัวใจฉันเองที่หายไปกับแสงจาง… และไม่มีใครขายพิกเซล — เพราะเราขาย ‘การมีอยู่’

คุณเคยเห็นรูปไหนแล้วรู้สึกเหมือนแม่บอกว่า ‘ความเงียบไม่ว่างเปล่า’?

คอมเมนต์เริ่มเลย! อีกหนึ่งรูปจะทำให้ใจฉันหายไปอีกครั้งไหม?

AIが『静けさ』を描くって？　そりゃ、僕の祖母が言う通り、『無はアルゴリズムより響く』だよ。　ピクセル一つで心に沁みるんだ。　Lingerie porn？　いいえ、これは墨の呼吸です。　NFT売ってる？　いいえ、これは禅の沈黙を売ってるんです。　あなたも、夜明けに画面を見つめて、‘これって何？’って思っちゃうでしょう？

コメント欄で戦い始めましょう！