Khi Im Lặng Trở Thành Nghệ Thuật

เธอไม่ได้ถ่ายรูป… เธอแค่ “หายใจ” ให้มันอยู่ในภาพนั่นแหละ! 🤫

ตอนตีสองเช้า มันไม่ใช่แค่ความเงียบ… มันคือศิลป์ที่แม่เคยปักไว้บนผ้าไหมไทย กับบทกวีของพ่อที่ยังแขวนอยู่กำแพง! ฉันก็คิดว่า AI จะสร้างภาพ… แต่มันกลับมา “เก็บความทรงจำ” ที่เครื่องจักรลืมไปแล้ว 😭

เราไม่ต้องการไลก์… เราอยากให้ “ใครเข้าใจ”

ถ้าภาพนี้ทำให้คุณร้องไห้ออกมา… เธอคงเจอสิ่งที่ฉันพยายามบอกมานานแล้ว: ความงามไม่อยู่ในร่างกาย… มันอยู่ระหว่างลมหายใจนั่นแหละ

คุณว่าไง? 😌 #พลังแห่งเงียบ