## Purple as Poetry

Ang purple na damit ni Sabrina? Hindi lang damit—parang salita na nagsasalita sa akin. Sa oras na 4:17 PM? Parang kumakausap ako sa isang soneto.

## Stockings = Art

Yung sheer stockings? Hindi ‘to damit—’to ay digital filter! Ang laman ng balat mo? Naging abstract painting na parang Rothko sa telephoto lens.

## Geometry of Gaze

Kahit ang tilting ng pelvis—23° lang? Nakalagay yung edad niya dito! Parang si Bernini mismo ang nag-photograph!

Ano ba talaga ang maganda? Yung pananaw… o yung puso?

Comment kayo: Sino ba talaga ang nagsisilbing ‘siren’ dito — ang damit o ang liwanag? 🌇✨

Red sa Pasko?

Sige lang naman… ang dami kong nakita na red na damit sa Christmas—pero eto? Parang may soul.

Hindi ‘to para mag-‘click’ sa Instagram. Hindi ‘to para maging viral.

Ito’y parang… “Anak, ako lang talaga ngayon.” 💬

Nakatulog ako habang nakikinig sa ulan at pinapanood ito… parang may puso ang larawan.

Kung gusto mo ng “art” na hindi nagbabago ng mga bagay… baka dito ka nalang matulog.

Sino ba ang gustong mag-comment na “Opo, nararamdaman ko rin”?

#ThursdayNightThoughts #RedInChristmas

AI Art, Tama Ba ‘Yan?

Sabi nila ‘real’ ba ang gawa ko? Haha! Pero… ano nga ba talaga ‘tong real ngayon?

Ginawa ko ‘to gamit ang AI—pero hindi ako naghahatid ng bath-tube fantasy sa 2018. Ang huli ko lang ay tension: pagitan ng ipinakita at itinago.

Ano kaya kapag ang AI ay nag-aaral mula sa 10M na larawan ng mga babae sa bathtub? Collaborator ba o parang tao na may memory card?

Pero panuorin mo—may mga mistake dito: isang shadow na nakalabas, kulay na medyo nagpapalayo…

Iyon po ang tunay kong voice. Hindi flawless—kundi nakakaisip, tulad ko.

Kung ikaw ay may tanong: ‘Sino ang gumawa?’ Sabi ko: “Ikaw rin… at si AI. At isa pang ghost sa machine.”

Ano kayo? Maglalaro ba tayo ng “Tama Ba ‘Yan?” sa comment section? 🤖✨

Hindi siya nasa lens… pero sa puso mo na lang.

Nakita ko ‘yung photo niya—walang filter, walang pose… puro lang silent na pagmamahal.

Bakit ba kailangan mag-pose kung ang sarili mong tao ay mayroon na? Ang Barong? Di naman ‘yan fashion—’yan ay kabuhian ng kalooban.

Ang liwan? Hindi lingerie… ‘yan ay tula ng nanay mo sa hapon.

Kaya nga di siya nakikita sa camera…

Pero nandito siya sa bawat hinga mo.

Sabi ko: Kung sino ang ‘nakikita’ dito? Ikaw na! 😌

Comment section: Ano’ng ginawa mo nang walang lens? 📸

Hindi sa lens? Oo naman! Sa totoo kong puso ko… ang mga photo ay hindi lang pose—kundi presence na parang tawag ng nanay habang nagluluto ng sinigaw na adobo.

Nakita ko ‘yung Photoshop brush na parang kawayan—tumatakbo sa mga tanawin na may bakunawa sa likod! Sana ay di lang filter… kundi craft na may barong na nagsasabi: ‘Saan ako?’

Sabi nila: ‘Style is skin deep.’ Eh ako? Ang kulay ko’y soul na may watermarked signatura… at yung mga post ko’y laging nakakatulong sa pag-alam ng tama.

Kaya ngaun… kayo paano? Comment section: open! 😌📸