ผ้าลูกไม้ไม่ใช่แค่ของแต่ง… มันคือลมหายใจที่เธอเก็บไว้ตอนเช้า\n\nดูเหมือนว่าแสงยามเช้าในกรุงเทพกำลังฝึกฝนให้คนมองเห็นความเงียบ\n\nเธอนั่งอยู่ตรงนั้น… ไม่ได้แสดงอะไรเลย แค่หายใจให้แสงเล่าเรื่อง\n\nเราไม่ต้องการมุมมากขึ้น… เราต้องการความเงียบ\n\nคุณเคยนั่งนิ่งๆ นานพอที่จะเห็นแสงเล็ดลอดผ่านผ้าลูกไม้ไหม? \n\nคอมเมนต์เซอร์开战เลย! 😌